Frozen land (Paha maa, 2005) van Aku Louhimies

Voor de 2de keer. Wet van behoud van ellende. Finse zwaarmoedigheid en determinisme en lotsbestemming. De wereld is hard, en de mensen zijn weliswaar in principe niet slecht, maar wel dom en lelijk. Prima.

trailer

À perdre la raison (2012) van Joachim Lafosse

Begint wel aardig, als Murielle en Mounir nog verliefd zijn, en je nog nieuwsgierig bent hoe dat zit met die oude, wat stugge dokter, en hoe t komt dat t allemaal zo slecht afloopt (dat dat zo is weet je door het allereerste begin). Maar gaandeweg wordt t steeds minder interessant. Murielle wordt steeds depressiever, maar ik snapte eigenlijk niet waarom. Ja, vier kinderen is zwaar, en ja, die schoonvader in huis is niet leuk, maar zo erg is dat toch allemaal niet? En toch verwacht de regisseur dat ie je met allemaal korte scènes uit een huwelijk kan laten voelen wat Murielle voelt, en waarom ze aan het eind vd film tot n heuse wanhoopsdaad komt. Maar niet dus. En de allerlaatse scène, die met het huis en het telefoongesprek op de geluidsband, was in zn uitleggerigheid overbodig. Laten eindigen bij de een-na-laatste scène was veel aangrijpender geweeest. Bah-film.

Met Niels Arestrup en Tahra Rahi, die ook samen in Un prophète zaten.

trailer

Barbara (2012) van Christian Petzold

Vond r niet veel aan. Braaf, plichtmatig geengageerd, zeer voorspelbaar (zag de ontknoping al aankomen toen de eerste zaadjes ervoor werden geplant), film die gemaakt is om het publiek te plezieren, kortom: middelmatige bagger, vaardig maar routineus gemaakt. Succes boven kwaliteit. Prut. Bah. En die hoofdrolspeelster met r Tatort-uitstraling vond ik ook nix, en dat gezellige beertje dat haar tegenspeler is ook niet. Jakkebah, weg ermee. En dat moet weer op voor een oscar natuurlijk. Pjoek.

trailer

Morvern Callar (2002) van Lynne Ramsay

Voor de tweede keer gezien. Niet slecht. Maar eerste helft is beter dan de tweede. Eerst helft is bizar en unheimisch en invoelbaarder - vriend van meisje heeft zelfmoord gepleegd en ze weet niet wat ze daarmee aanmoet - maar als de handeling zich verplaatst naar Spanje verdwijnt de zelfmoord naar de achtergrond en wordt t een wat gewone vrouwenfilm over identiteit zoeken enzo en bepalen wat je met leven wilt en hoe je daarmee om kan gaan. De toon is dan anders, soort coming of age, gaat allemaal beetje snel ook eigenlijk, en sowieso is Glasgow leuker dan Spanje, en hoewel de film open eindigt is het einde me iets te braaf en positief. Maar goed, best aardige film. Twee goede actrices. Can, Holger Czukay, Velvet Underground, Lee Hazlewood en Stereolab en andere prima muziek in de soundtrack.

trailer

Me and you and everyone we know (2005) van Miranda July

Ben niet zo dol op de actrice Miranda July, met die leptosome hangoogjes en die beetje-indringend-vragend-wezenloze manier van kijken die Zooey Deschanel ook heeft maar dan leuker. En haar laatste film (The future) vond ik maar zozo, maar deze was toch wel mooi en ontroerend enzo, met al die in het Amerikaanse verveelparadijs levende mensen en hun relaties en hun verlangen daarnaar. En dat we allemaal maar wat aanmodderen. Geslaagde film.

trailer

The rainbow thief (1990) van Alejandro Jodorowsky

Met Christopher Lee (klein rolletje), Peter O'Toole (iets grotere rol) en Omar Shariff (hoofdrol), dus niet de minsten. Weer surrealistische film, hooguit te vergelijken met Fellini, in de verte dan. Prachtige ensceneringen en decors. Scénes met door regen vollopende riolen zijn memorabel. Zou J's films eigenlijk liever op een bioscoopscherm willen zien. Visuele rijkdom komt dan meer tot zn recht, en minder afleiding. J heeft samengewerkt met Moebius en zie idd wel overeenkomsten.

scène

A simple life (2011) van Ann Hui

Was er niet voor in de stemming, voor al die bejardenhuisellende. Maar eigenlijk best oké: onnadrukkelijk en terloops gebracht, best goed geacteerd, verhaal eigenlijk ook wel in orde.

trailer