Jacques Audiard (van de zevensterrenfilm
Un prophète) wordt in de Wikipedia "de meest vernieuwende en verrassende Franse regisseur van het moment" genoemd. Dat zegt dan meer over de Franse film dan over Audiard, want zo vernieuwend en verrassend is
De rouille et d'os ook weer niet. Een prima film, vakwerk, met een pakkend verhaal en karakters die boeien, prima acteurs en ietwat taboeërige invalidenseksscènes. Maar het verhaal - ruige, ietwat simpele maar toch wel goeie man krijgt iets met slimme, mooie maar ietwat ingewikkelde vrouw die bovendien geen onderbenen heeft - is net iets te clever en te glad, en net iets te geforceerd 'vernieuwend en verrassend' om je écht te pakken - zoals
Un prophète dat wel deed. Maar is prima kinema, zonder meer.
Ook het onderwerp van deze film - leven met een handicap na een ongeluk, zoals in
Le scaphandre et le papillon en
Intouchables - begint een Frans dingetje te worden, na de
boerenfilms en de
groepsfilms.
Je vraagt je wel af hoe ze dat met die benen van Marion Cotillard gedaan hebben. Ze lijkt echt alleen nog maar stompjes te hebben. Een stand-in of wat anders?
trailer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten