De vrouwen doen inmiddels wat gedateerd aan, maar voor de rest blijft de film recht overeind. Op zichzelf een klein gegeven - oude, zieke schrijver kan niet slapen en vermengt gestaag doordrinkend fantasie en herinneringen en werkelijkheid tot een verhaal - maar meesterlijk verteld en uitgewerkt. En geweldig geacteerd: John Gielgud, David Warren en Dirk Bogarde. Alleen Ellen Burstyn snap ik niet zo goed. Klassieker, wat mij betreft. Las ergens dat David Lynch zich erdoor heeft laten inspireren. Inderdaad wel overeenkomsten met bijvoorbeeld Mulholland Drive. Ben Hurrerige muziek van Miklosz Rosza.
scène
Geen opmerkingen:
Een reactie posten