woensdag 30 mei 2012

Insignificance (1985) van Nicholas Roeg

In de jaren '80 drie of vier keer gezien. (Ik had de soundtrack op tape, dus ken sommige delen van de dialoog zelfs uit mn hoofd). Vond m nu weer minstens zo goed. Vooral de scène waarin Monroe Einstein de relativiteitstheorie uitlegt met balonnen, modeltreintjes en zaklantaarns blijft geweldig - maar de rest van de film ook, van t begin tot t apocalyptische eind (dat ik eerlijk gezegd en vreemd genoeg vergeten was). De flashbackjes zijn wat makkelijk misschien, maar detoneren ook niet echt, dus hup. Will Sampson, Tony Curtis, Gary Busey, Theresa Russell (praat in deze film net zo als Monroe in The Seven Year Itch) en Michael Emil - allemaal prachtrollen.

Dacht dat The witches uit 1990 Roegs laatste film was, maar hij heeft er blijkbaar toch nog 3 gemaakt.

trailer

dinsdag 29 mei 2012

On the road (2012) van Walter Salles

Boek van Kerouac nooit gelezen, en op grond van deze film ga ik dat ook niet doen. Geen slechte film, hoor: vakkundig en met goede smaak (en een hoop geld, denk ik) gemaakt, met goede acteurs etcetera, maar een beetje braaf allemaal.
Boekverfilmingen proberen vaak zo veel mogelijk uit het boek te behouden, waardoor ze iets fragmentarisch en springerigs krijgen. Het resultaat is dan een opeenstapeling van relatief korte scènes die de verhaallijn volgen, waardoor het echte verhaal vervaagt of verdwijnt. Dat dus.

Viggo Mortensen als W.S. Burroughs was leuk.

trailer

zaterdag 26 mei 2012

Baby Doll (1956) van Elia Kazan

Nog een film uit 1956 die ophef veroorzaakte (net als Et dieu... créa la femme), deze vanwege het thema ontrouw en de suggestie van Lolita-sex, denk ik. Film wordt wel omschreven als 'steamy', maar dat is (nu) te veel eer. Is wel een betere film dan die van Vadim, met in het begin lekker veel vaart. Vooral Karl Malden is leuk om naar te kijken. Maar dan volgt er een veel trager en nogal lang uitgesponnen deel waarin Eli Wallagh Caroll Baker het hof maakt om haar een bekentenis te ontfutselen, waarbij ze dan ook nog verliefd op elkaar worden - en de ontknoping is daarna te geconstrueerd, en omdat je als kijker alles al weet ook wat saai, ondanks alle opwinding bij de drie hoofdrollen. Draaiboek van Tennessee Williams. De muziek is erg fifties, dus een hoop getetter.

Het woord babydoll schijnt uit deze film afkomstig te zijn.

Caroll Baker wel erg cute, eigenlijk. Had nog nooit van haar gehoord, eigenlijk.

De film is in zn geheel op internet te zien. Maar de trailer is veel leuker.

The invader (L'envahisseur, 2011) van Nicolas Provost

Afrikaanse vluchteling spoelt aan in Brussel. De eerste 10 minuten zijn overdonderend, de eerste 20 minuten zijn uitstekend, maar daarna wordt het contrast tussen arm zwart en rijk blank net wat te zwaar aangezet. Het was subtieler en geloofwaardiger geweest als hoofdpersoon Amadou zijn zinnen had gezet op een gewone Brusselse met een gewone baan en een gewoon leven, in plaats van op de sjieke, rijke en per definitie onbereikbare Jeanne. Ondanks deze bezwaren nog steeds een viersterrenfilm. Intelligent, goed geacteerd en prachtig gefotografeerd.

Overigens: die scène over Afrikaanse vluchtelingen die aanspoelen op een Italiaans eiland zat laatst ook al in Terraferma. Levert krachtige beelden op, natuurlijk - arme zwartjes die bijna verdrinken tegenover volgevreten blanken - maar op zichzelf wat goedkoop misschien.

Overigens: wat worden er de laatste tien jaar toch goede films gemaakt in België.

gedeelte uit de openingscène

vrijdag 25 mei 2012

Winter passing (2005) van Adam Rapp

Slap aftreksel van eerdere films met eenzelfde verhaaltje: inmiddels volwassen kind keert terug naar ouderlijk huis om ergens mee in het reine te komen. Deze keer gebracht als arthouse-film voor jonge mensen die boeken lezen en van folky muziek houden. Zooey Deschanel (wat een leipe naam eigenlijk) is übercute (maar valt qua acteren nogal door de mand in een huilscène), Ed Harris als de vader annex beroemde schrijver blijft de hele film door een vent met een pruik op, en de twee bijrollen zijn inspiratieloos ingevuld met de obligate eigenaardigheidjes die bijfiguren nou eenmaal moeten hebben. Een hoop Zooey die treurig uit beeld kijkt in allerlei winterse decors die haar existentiële leegte moeten benadrukken, en op het eind komt t natuurlijk allemaal soort van goed. Erg onnodige film.

Bevestigt de theorie dat films waarin een van de acteurs een nummer begint te zingen, films zijn die niet deugen.

trailer

donderdag 24 mei 2012

Et Dieu... créa la femme (1956) van Roger Vadim

Was indertijd een gewaagde film, sans doute, met die dansscène aan het end, maar nu kijkt niemand nog op van dit soort erotiek, en voor de rest is er niet veel te beleven. BB is wel mooi natuurlijk, en het is wel even grappig om Curd Jürgens en Jean-Louis Trintignant te zien, maar het verhaal is dun en voorspelbaar, de uitwerking is plat, en er wordt zeer matig geacteerd. Een beetje knullig allemaal, eigenlijk.

In de (Engelstalige) trailer werkt die knulligheid onbedoeld wél, overigens.

dinsdag 22 mei 2012

Oslo, 31 august (2011) van Joachim Trier

Geslaagde film, op een treurige manier mooi. Zag een parallel met Play, die ik twee dagen eerder zag, omdat beide films iets te zeggen over de gereguleerde Scandinavische samenleving - zei het op een verschillende manier. In dit geval: wat valt er nog te winnen als alles perfect is? Schik je je in een rimpelloos maar banaal bestaan, of liever niet?

Van scènes over zorgeloos ronddolen in het nachtleven word ik de laatste tijd nogal weemoedig.

imdb

maandag 21 mei 2012

Valhalla Rising (2009) van Nicolas Winding Refn

Meer vorm dan vent. Groep noormannen bereikt Amerika met in hun midden een zwijgende onverslaanbare eenoog en een jongetje. Leggen een voor een het loodje en de eenoog offert zich op aan het eind - onduidelijk waarom, maar dat kan op dat moment niemand nog wat schelen. Geen idee wat de bedoeling is van deze film, behalve heel veel adembenemende beelden tonen van rauwe mannen in een woest landschap met industriële metal op de achtergrond - en een bevredigend aantal realistische scènes met hersens en ingewanden. Maar na een minuut of dertig is de lol er eigenlijk wel af. Een beter uitgedacht verhaal had de film veel goed gedaan.

imdb

zondag 20 mei 2012

L'ivresse du pouvoir (2006) van Claude Chabrol

Waarschijnlijk een boekverfilming. Te veel korte scènetjes in een springerig verhaal dat op het eind wat afgeraffeld wordt - over een rechter die een fraudeonderzoek doet. Volkomen overbodige film. Isabelle Huppert doet weer eens haar kunstje: kittig, koket, zelfbewust, onafhankelijk. Hoeveel fims zou ze maken per jaar?

trailer

Wolfsbergen (2007) van Nanouk Leopold

Mooie, langzame, stille film (geen achtergrondmuziek - très bien) over hoe een familie omgaat met het besluit van de grootvader om te sterven. Door de belabberde dialogen en het wat stijve acteren krijgen de gesproken scènes iets gekunstelds. Gelukkig wordt er veel gezwegen. Kan me niet herinneren of ik bij Brownian movement (2010) dezelfde bezwaren had. Benieuwd naar Leopolds verfilming van Boven is het stil van Gerbrand Bakker. filmkrant

donderdag 17 mei 2012

Hallam Foe (2007) van David Mackenzie

Schots. Over een wat zonderlinge jongen met ietwat onwaarschijnlijke gewoonte die off age komt, min of meer. Atmosfeer en hoofdpersoon beetje à la Submarine, maar die was veel beter. Begon wel aardig, wordt goed opgebouwd, maar de ontknoping, vanaf 2/3, is ongeïnspireerd en wordt afgeraffeld.

imdb
wikipedia
youtube

Play (2011) van Ruben Östlund

Erg goed. Documentaire-achtige film (terloops gefilmd, camera blijft altijd op afstand, als een toevallige voorbijganger) laat zien hoe 5 jongens 3 wat jongere jongens op een uitgekookte manier onder druk zetten om iets te doen. Plaatst de geciviliseerde Zweedse samenleving tegenover een stadsjunglementaliteit, maar doet geen directe uitspraken, kijker mag zelf oordelen. Lokt daardoor discussie uit en zet aan het denken. Knappe, clevere film, heel naturel geacteerd en neergezet. Hier en daar hilarische scènes. Terecht een hoop sterren bij de recensenten. Toch wel jammer dat zo'n film na twee weken alweer weg is. The fucking Artist draait zowat al een half jaar.

Funny Games van Haneke heeft eenzelfde thema: de bescherming van civilisatie bestaat enkel bij de gratie van civilisatie.

youtube