Wolfsbergen (2007) van Nanouk Leopold

Mooie, langzame, stille film (geen achtergrondmuziek - très bien) over hoe een familie omgaat met het besluit van de grootvader om te sterven. Door de belabberde dialogen en het wat stijve acteren krijgen de gesproken scènes iets gekunstelds. Gelukkig wordt er veel gezwegen. Kan me niet herinneren of ik bij Brownian movement (2010) dezelfde bezwaren had. Benieuwd naar Leopolds verfilming van Boven is het stil van Gerbrand Bakker. filmkrant