Nog een film uit 1956 die ophef veroorzaakte (net als Et dieu... créa la femme), deze vanwege het thema ontrouw en de suggestie van Lolita-sex, denk ik. Film wordt wel omschreven als 'steamy', maar dat is (nu) te veel eer. Is wel een betere film dan die van Vadim, met in het begin lekker veel vaart. Vooral Karl Malden is leuk om naar te kijken. Maar dan volgt er een veel trager en nogal lang uitgesponnen deel waarin Eli Wallagh Caroll Baker het hof maakt om haar een bekentenis te ontfutselen, waarbij ze dan ook nog verliefd op elkaar worden - en de ontknoping is daarna te geconstrueerd, en omdat je als kijker alles al weet ook wat saai, ondanks alle opwinding bij de drie hoofdrollen. Draaiboek van Tennessee Williams. De muziek is erg fifties, dus een hoop getetter.
Het woord babydoll schijnt uit deze film afkomstig te zijn.
Caroll Baker wel erg cute, eigenlijk. Had nog nooit van haar gehoord, eigenlijk.
De film is in zn geheel op internet te zien. Maar de trailer is veel leuker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten